Beeldvorming Kindbruiden in Nederlandse kranten
Relevantie
Er gaat geen dag voorbij wanneer de Syrische vluchtelingen niet het onderwerp van gesprek zijn dit najaar. Sinds de enorme toestroom aan vluchtelingen begin dit jaar wordt er van alles over hen geschreven. Door herhaalde negatieve verslaggeving kan de Syrische vluchteling in negatief daglicht worden gezet. Dit kan ten onrechte stereotypering veroorzaken. Maar wat voor beeld wordt er door dagbladen geschetst van deze vluchtelingen? En op welke manier wordt dit gedaan? Wij hebben dit onderzocht door drie krantenartikelen met het onderwerp “kindbruiden” van de volgende kranten te analyseren ; De Telegraaf, Het AD en De Volkskrant.
Er is in dit onderzoek specifiek voor het onderwerp “kindbruiden” gekozen omdat dit een erg actueel onderwerp is. In Nederland worden kindhuwelijken uit het buitenland op dit moment nog automatisch erkent. Op dit moment is de overheid bezig om dit aan te passen in de Nederlandse wet.
Politieke kleur kranten
De Telegraaf kent de meeste PVV stemmers van de drie kranten. Er kan aan de hand van het partijprogramma van de partij gesteld worden dat de partij de grenzen voor vluchtelinge wilt sluiten. Aan de hand van de politieke kleur van de Telegraaf kan er worden gezegd dat 24% van de lezers van de Telegraaf het hier hoogstwaarschijnlijk mee eens is. Bovendien heeft de Telegraaf de meeste lezers van de drie kranten. Ook het AD lijkt een rechtsgeoriënteerde krant wanneer men in acht neemt dat de meeste lezers samen VVD en PVV stemmers zijn.
Zoals te zien aan de uitkomsten is de Volkskrant een linksgeoriënteerde krant omdat het veel lezers SP en PVDA stemmers zijn. Natuurlijk is de politiek en de verschillende politieke visies van burgers nooit zwart wit en is het dus moeilijk om partijen en kiezers in hokjes te plaatsen.
Uitkomst van ons onderzoek
In het artikel van de Volkskrant komen meer mensen aan bod. Dit zorgt ervoor dat de verslaggeving over dit onderwerp van verschillende kanten wordt bekeken. Het AD daarentegen benadert het vooral vanuit de visie van mevrouw van Winden. Daarnaast haalt het AD ook nog wel de Immigratie en Naturalisatie dienst aan vanuit RTV Noord, net als de Volkskrant. Echter, het AD geeft geen meningen en opinies van de Kamerleden weer. Verder, maakt het AD minder gebruik van negatieve verslaggeving.
In deze kranten wordt ook de situatie opgedeeld in slachtoffers en helden. Voornamelijk de Telegraaf benadrukt er ‘direct actie’ moet komen om de meisjes te beschermen. Door het wetsvoorstel de veranderen en het kindhuwelijk niet meer te erkennen bieden zij op deze manier hun hulp aan en is het Westen in dit geval de held. De Volkskrant en het AD zijn wat minder gefocust op de werkelijke actie. Echter, de Volkrant benadrukt wel één keer dat er direct actie moet komen. Zij beschrijven voornamelijk dat de ‘kindbruiden’ hulp nodig hebben. Ook hier is er sprake van een slachtoffer/helden positie. Alleen wordt het in dit geval minder geproblematiseerd dan in de Telegraaf door het verschil in verslaggeving.
We kunnen hieruit opmaken dat de Telegraaf meer gebruik maakt van problematisering en stigmatisering in hun artikel. De Volkskrant onderbouwt hun benadering met meer vakkennis. Het AD blijft met hun artikel wat meer op de achtergrond door mensen uit het vakgebied aan het woord te laten maar benaderd het daardoor ook van mindere kanten.